Young trapped – dokumentacja wystawy w Galerii Serce Człowieka

W wyniku pandemii zostaliśmy niewolnikami absurdalnego, gdyż niezgodnego z konstytucyjnymi podstawami prawa, a przede wszystkim własnego sumienia. Młodość pozwala nam bronić się wigorem i wyobraźnią, jakkolwiek to na nas spadnie większość konsekwencji ekonomicznych i psychicznych COVID-19. Zaczynamy już widzieć ich oznaki, gdy zaglądamy do koszyka z zakupami albo dostajemy rachunki za wynajem mieszkania. Możliwe, że to nie pogarszające się warunki ekonomiczne są najgorszym skutkiem pandemii, lecz uświadomienie sobie, że zainteresowanie młodą sztuką w społeczeństwie, a nawet ze strony instytucji, jest znikome.

Prace same w sobie są raczej oznaką naszej duszy i w nich jest nadzieja, w nich jest kontrast, wykazują też naszą umiejętność dostrzegania i czerpania z tego, co w życiu można odkryć. Nie jest nam łatwo, ale mamy świadomość, że żyjemy w pierwszym świecie. Jesteśmy uprzywilejowani, dlatego też prościej nam jest dostosować się do sytuacji, łatwiej jest nam marzyć.