Radykalne przyjemności, wystawa w galerii Goyki 3 Art Inkubator

Miejsce: Goyki 3 Art Inkubator, Sopot
Czas: 28.09 – 26.10.2024
Artyści / artystki: Veronica Bisesti, Danilo Correale, Jagoda Dobecka, Marta Krześlak
Kuratorzy: Vasco Forconi i Kasia Sobczak

Widok wystawy, “Radykalne przyjemności”, Goyki 3 Art Inkubator w Sopocie, fot. Jan Rusek / Goyki 3 Art Inkubator

Czy w naszym społeczeństwie wciąż istnieją miejsca i rytuały poświęcone odpoczynkowi, przyjemności i zbiorowemu dobrostanowi? Czy możemy prześledzić ich pozostałości w instytucjach z przeszłości, aby pomóc zaprojektować i wyobrazić sobie nowe? W dzisiejszej codzienności czas poświęcony zbiorowej opiece jest stopniowo usuwany z naszego życia, jednak kilka pokoleń artystów obsesyjnie umieszcza go z powrotem w centrum swoich praktyk. Wszystkie prace na wystawie zostały przygotowane na nowo i próbują opowiedzieć o tym dążeniu do przywrócenia czasu, oferując wiele wyobrażeń wokół opieki, czerpiąc przy tym z gruzów niedawnej przeszłości.

Projekt powstał podczas wspólnych rozmów artystów i kuratorów, dotyczących pojęć odpoczynku, pracy i przyjemności. – Początkowo inspirowanych historyczną tożsamością Sopotu jako miasta uzdrowiskowego, które od założenia jest miejscem opieki nad ciałem i umysłem kuracjuszy i mieszkańców. Opierając się na tym pomyśle, research wokół projektu skupił się na paraleli między dwiema instytucjami emblematycznymi dla włoskiej i polskiej historii pracy XX wieku: dopolavoro („miejsce spotkań po pracy”) – włoskimi instytucjami publicznymi lub prywatnymi, które organizowały zajęcia rekreacyjne i kulturalne dla pracowników w czasie wolnym – oraz sanatoriów – państwowych kurortów, oferujących wypoczynek, zabiegi medyczne i terapie odnowy biologicznej.

Ze współczesnej perspektywy dopolavoro i sanatoria reprezentują dwa momenty w strukturalnie świeckich modelach – w powojennych Włoszech i komunistycznej Polsce – w których wypoczynek, eskapizm, dobre samopoczucie fizyczne, psychiczne, a może nawet duchowe były obecne w centrum życia zbiorowego. Pustka pozostawiona przez częściowy i postępujący upadek tych struktur, wraz z potrzebą ponownego wyrażenia nostalgii związanej z tą nieobecnością, posłużyła jako katalizator dla artystów i artystek, którzy zostali zaproszeni do zaproponowania różnych podejść, wizji i wyobrażeń opieki i dobrego samopoczucia.

Czerpiąc z regeneracyjnych właściwości sopockiej wody termalnej i roli soli w regulacji naszego układu nerwowego, Veronica Bisesti prezentuje rzeźbę przypominającą drzewo, którego liście w regularnych odstępach czasu uwalniają małe łzy. Poprzez obserwację podstawowych mechanizmów elektrochemicznych i symbolikę płaczu, odwołuje się do refleksji nad pojęciem równowagi.

Danilo Correale wykorzystuje porzuconą ściankę biurową jako symbol alienacji współczesnego miejsca pracy, przekształcając ją w poetycki ślad, gest przypominający oświadczenie na temat dominującej etyki pracy ostatnich trzydziestu lat. Przegroda służy również jako tło dla kwestionariusza Free Time, trwającego projektu, w którym artysta i kilkoro partnerów projektu zwracają się do UNESCO o wpisanie Free Time na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego wymagającego pilnej ochrony.

Praca Jagody Dobeckiej jest hołdem dla zawsze radosnego, lecz powoli zmieniającego się zjawiska sanatoryjnych miejsc rozrywki i spotkań towarzyskich. Instalacja wideo Zdrojowa to wizualny pamiętnik rejestrujący chwile i relacje budowane wokół przestrzeni kawiarni Zdrojowa w Długopolu-Zdroju i jej społeczności.

under eyelids Marty Krześlak to praca wideo i instalacja immersyjna, która bawi się pojęciem nostalgii, tęsknoty za tym, co minęło i ukształtowało naszą przyszłość. Przezroczystość materiałów pozwala na przenikanie światła i prowokuje mieszanie kolorów, co nawiązuje do procesu zapamiętywania obrazów, przywoływania ich i komponowania w nową historię. Krześlak zaprasza widzów, by sięgnęli do swoich wspomnień i podążyli za jej płynną wizualną i dźwiękową wyobraźnią sennych i spokojnych czasów.

Po sopockiej odsłonie projekt zawita do Włoskiego Instytutu Kultury w Warszawie (otwarcie 28 listopada 2024) oraz do Fondazione Pastificio Cerere w Rzymie (jesień 2025).

Wystawa była częścią programu sztuk wizualnych Goyki 3 Art Inkubator 2024, poświęconego gościnności i dostępności.

Widok wystawy, “Radykalne przyjemności”, Goyki 3 Art Inkubator w Sopocie, fot. Jan Rusek / Goyki 3 Art Inkubator