Maszyna wystawiennicza, wystawa w Cricotece

Widok wystawy, „Maszyna wystawiennicza”, Cricoteka, fot. Szymon Sokołowski

Trudno zrobić wystawę o maszynach. Statyczne spotyka się wtedy z tym, co ruchome. Szeroko pojmowana maszyna od wieków fascynowała twórców i twórczynie. Interesuje tym bardziej dzisiaj, kiedy AI coraz sprawniej naśladuje kreacje i akt twórczy. Dlatego w Maszynie wystawienniczej zapraszamy do ujawnienia procesu twórczego, dokonywanego w interakcji z widzami. Jego istotą jest puszczenie w ruch wyobraźni i twórcza praca w miejscu naznaczonym pamięcią Tadeusza Kantora.

Widok wystawy, „Maszyna wystawiennicza”, Cricoteka, fot. Szymon Sokołowski

Widok wystawy, „Maszyna wystawiennicza”, Cricoteka, fot. Szymon Sokołowski

Widok wystawy, „Maszyna wystawiennicza”, Cricoteka, fot. Szymon Sokołowski

Grupę artystek i artystów zapraszamy do odbycia tygodniowych mikrorezydencji w Cricotece, w Galerii Szatnia. Podczas nich będą – kolejno po sobie lub wspólnie – przekształcać i wprawiać nawzajem w ruch własne realizacje, niejako przywołując surrealistyczną zabawę w „Wybornego trupa” (gra wymyślona przez Jacques’a Préverta, w której uczestnicy po kolei dorysowują elementy rysunku). Inspiracją dla nich będą maszyny stworzone do teatru przez Kantora, np. „Maszyna aneantyzacyjna”, oraz ścieżka dźwiękowa z cricotage’u Maszyna miłości i śmierci.

Widok wystawy, „Maszyna wystawiennicza”, Cricoteka, fot. Szymon Sokołowski

Widok wystawy, „Maszyna wystawiennicza”, Cricoteka, fot. Szymon Sokołowski

Widok wystawy, „Maszyna wystawiennicza”, Cricoteka, fot. Szymon Sokołowski

Widok wystawy, „Maszyna wystawiennicza”, Cricoteka, fot. Szymon Sokołowski

Widok wystawy, „Maszyna wystawiennicza”, Cricoteka, fot. Szymon Sokołowski

Widok wystawy, „Maszyna wystawiennicza”, Cricoteka, fot. Szymon Sokołowski

Widok wystawy, „Maszyna wystawiennicza”, Cricoteka, fot. Szymon Sokołowski

Widok wystawy, „Maszyna wystawiennicza”, Cricoteka, fot. Szymon Sokołowski

Kantor pisał:
„Maszyna aneantyzacyjna”
(nieforemna masa starych krzeseł) gwałtownymi,
automatycznymi ruchami
wypiera aktorów, wyrzuca „poza”,
eliminuje.
Pozostaje śmiesznie mała przestrzeń
do życia i gry. Aktorzy usiłują
nie dać się zepchnąć zupełnie,
utrzymać równowagę, czepiają się
jak tonący, rozpaczliwie walczą,
odpadają.

Copernicus Festival to odbywające się w Krakowie wydarzenie, które od 2014 roku łączy świat nauki ze światem kultury, prowokując refleksje nad tematem przewodnim festiwalu. W programie znajdują się zarówno wykłady znanych naukowców, intelektualne dyskusje i rozmowy, jak i wystawy, warsztaty czy seanse filmowe.

W 2024 roku popularnonaukowy Copernicus Festival skupia się wokół hasła „Maszyna”. Czy nasze ciała to w rzeczywistości biologiczne maszyny? Czy jesteśmy skazani na życie wśród algorytmów? Jak daleko będzie sięgała władza maszyn? Jak wyglądały najwcześniejsze etapy technologii i czy poprzedzały one… pojawianie się człowieka? Te i podobne pytania towarzyszyć nam będą podczas wykładów, debat, wystaw czy projekcji filmowych.

Widok wystawy, „Maszyna wystawiennicza”, Cricoteka, fot. Szymon Sokołowski