Lena Achtelik, Promieniowanie ciała doskonale czarnego, w Galerii Widna

Widok wystawy, Lena Achtelik , „Promieniowanie ciała doskonale czarnego”, Galeria Widna

Ona

Przy okrągłym stoliku nakrytym białą serwetką siedzi ubrana w falbaniastą suknię dziewczyna. Dramatyczne i rozlewające się na boki fałdy jej skrzącego się w mroku ubioru kontrastują z gładko przyczesanymi włosami i symetrycznym przedziałkiem. W powietrzu unosi się dziwna mieszanina zapachów: woskowych świec, powoli gnijących lilii i zbyt mocno zaparzonej czarnej herbaty. Siedząca przy stoliku dziewczyna powoli rusza głową. Raz w prawo, raz w lewo. W tył i w przód. Wydaje przy tym dziwne pomruki, czasem mlaśnięcia, innym razem przeszywające ciszę piski. Na dźwięk tych ostatnich, jedna z kobiet ukrytych w mroku welurowych zasłon wypuszcza gwałtownie powietrze. Robi to w sposób tak dramatyczny, że inni goście owego salonu muszą ją upomnieć karcącym wzrokiem lub też mocniejszym uściskiem dłoni. Głosów wydobywających się z ciemności nie należy zakłócać.

Widok wystawy, Lena Achtelik , „Promieniowanie ciała doskonale czarnego”, Galeria Widna

Widok wystawy, Lena Achtelik , „Promieniowanie ciała doskonale czarnego”, Galeria Widna

Widok wystawy, Lena Achtelik , „Promieniowanie ciała doskonale czarnego”, Galeria Widna

Motyl

Motyle na swoich delikatnych skrzydłach przynoszą wiele wiadomości. Ich pojawienie się symbolizuje kruchość, przemijalność, chwilowość, delikatność, ale także przekształcenie się obecnego życia w coś nowego. Motyle to owady transformacji, przepoczwarzenia i zmiany. Pomimo niepozornych rozmiarów i swojej delikatności posiadają zdolność uwalniania się z kokonu, przez co stały się symbolem nieśmiertelności i nowego, wiecznego życia. Zresztą greckie słowo psyché oznacza zarówno duszę, jak i motyla. Do dziś niektórzy wierzą, że bliscy nam zmarli powracają jako motyle lub też, że te ostatnie przynoszą wiadomości z tamtego świata.

Widok wystawy, Lena Achtelik , „Promieniowanie ciała doskonale czarnego”, Galeria Widna

Widok wystawy, Lena Achtelik , „Promieniowanie ciała doskonale czarnego”, Galeria Widna

Widok wystawy, Lena Achtelik , „Promieniowanie ciała doskonale czarnego”, Galeria Widna

Widok wystawy, Lena Achtelik , „Promieniowanie ciała doskonale czarnego”, Galeria Widna

Widok wystawy, Lena Achtelik , „Promieniowanie ciała doskonale czarnego”, Galeria Widna

Widok wystawy, Lena Achtelik , „Promieniowanie ciała doskonale czarnego”, Galeria Widna

Ciało doskonale czarne

„Ciało doskonale czarne to ciało całkowicie pochłaniające padające nań promieniowanie niezależnie od długości fali, czyli o zdolności absorpcyjnej równej jedności w całym zakresie długości fal. Zgodnie z prawem Kirchhoffa (promieniowanie cieplne) ciało doskonale czarne ma największą ze wszystkich ciał zdolność emisyjną, czyli jest ciałem promieniującym w danej temperaturze najwięcej energii. Widmo promieniowania ciała doskonale czarnego jest widmem ciągłym. Długość fali odpowiadająca maksimum natężenia promieniowania jest odwrotnie proporcjonalna do temperatury ciała doskonale czarnego”.

– Encyklopedia PWN

Widok wystawy, Lena Achtelik , „Promieniowanie ciała doskonale czarnego”, Galeria Widna